Öğrenim Güçlüğü Yaşayan Çocukların Okuldaki İletişimi

Özel öğrenme güçlüğü çeken çocukların, öncesinde öğrendikleri bilgileri kategorize etmede ve değişik yollardan öğrendikleri bilgileri birbirleriyle ilişkilendirmede çeşitli zorluklar yaşadıkları görülmüştür. Okul çağındaki çocuktan ise okulda, farklı iletişim yeteneklerini sergilenmesi ve açığa çıkarması beklenir. Öncelik olarak dili analiz ve dil hakkında bilinçli bir şekilde düşünmeleri beklenir. Aynı zamanda müfredat ile eş değer bir sürede okuma- yazma
öğrenmeleri beklenir. Sonrasında ise gerçek anlamı dışında kullanılan kelimeleri, çok anlamlı
kelimeleri ve imaları anlamları beklenir. Bu gibi becerilerin yanında çocuklardan dili iyi kullanmaları ve iyi bir iletişim kurmaları beklenir. Öğrenmek, düşünmek, sorun çözmek için de dili iyi kullanmaları beklenir. Aklından geçenleri ise, yazılı ve sözlü bir şekilde, akıcı olarak aktarmak durumundadır. Okulda yapılan sınavlarda bellekteki bilgilere kısa sürede ulaşması, yazım kurallarına hâkim olması ve soruları cevaplayabilmek için farklı konularda öğrendiği bilgileri süzgeçten geçirip aktarması beklenir. Dil ile ilgili sorunlar yaşayan ve okula başlamış çocukların ise seviyeleri kendilerinden yaşça küçük çocukların seviyelerine eşittir. Kendilerini ifade etmede, yazmada ve dili kullanma becerilerine sahip değillerdir. İletişim halindeyken diyaloğun hem ayrıntısına hem bütününe dikkat edemezler. Aynı zamanda iletişim kurarken hem sözel hem de hem de sözel olmayan verileri aynı anda anlamayabilirler. Bu bahsettiklerimizin sonucu olarak okuma ve yazmada sorunlar yaşarlar. Bu sorunlara yönelik öğretmenlerin öğrencilere gösterdikleri davranış biçimlerinin çok önemli bir yeri vardır. Bu davranış biçimlerine yönelik önerilerde bulunulmuştur.

• Diğer çocuklardan farklı olduklarını hissettirecek davranışlarda bulunmamaya dikkat
  etmeniz ve beceri farklılıklarını normal kabul etmeniz önemlidir.
• Sizi daha kolay anlamaları için, konuşurken dilinizi ve verdiğiniz yönergelerinizin basit
  olduğundan emin olun.
• Söyledikleriniz net olmalı, aynı zamanda mecaz ve imalar barındırmamalıdır.
• Onlara diğer arkadaşlarından farklı davranmayın, sorular sorun fakat cevaplayabilecekleri
  ve zorlanmayacakları şekilde olsun.
• Söyledikleriniz anlaşılmadıysa, farklı biçimde tekrar ederek anlamasını kolaylaştırın.
• Anlatılan konuları görsel nesnelerle zenginleştirmeye özen gösterin.
• Konuşurken yavaş bir şekilde hareket etmelerine alan tanıyın. Söyleyeceklerini
  planlayabilsinler.
• Bunlara ek olarak okul müfredatının içeriğinin çocuğa ne kadar uygun olunduğuna, çocuktan neler beklediğine ve çocuğun becerilerine ne kadar hitap ettiğine göre bir müdahale programı hazırlanmalıdır. Bu müdahale programı ise uzmanlar öncülüğünde uygulanmalıdır.

KAYNAKÇA

Pınar, E. G. E. (2006). Farklı engel gruplarının iletişim özellikleri ve öğretmenlere
öneriler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 7(02), 1-28.
AVŞAR, H., & CANKAYA, Ö. ÇOCUKLARDAKİ DİSLEKSİ SORUNUNUN İLETİŞİM
AÇISINDAN ANALİZİ: İLKOKUL ÇAĞINDAKİ DİSLEKTİK ÇOCUKLARIN İLETİŞİM
PROBLEMLERİ. İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(1), 59-86.