Özel öğrenme güçlüğü ile ilgili eğitim düzenlemelerinde bilgisayarların,
ses kayıt cihazlarının, ekran okuyucuların ve konuşma tanıma cihazı gibi bazı
teknolojik aletlerin kullanımını içerebilmektedir. Pek çok özel öğrenme güçlüğü
yaşayan birey, okunması zor el yazısına sahiptir. Son araştırmalar, bilgisayar
kullanımı özellikle dokunarak yazma becerileri öğrenilirse yararlı olabileceğini
göstermektedir. Bilgisayarlarda ayrıca özellikle yararlı olan yazım denetimi
programları da bulunmaktadır. Kayıt cihazları, çocuğun fikirlerini kaydetmesi
için yararlı olabilir ve bunlar daha sonra yazıya aktarılabilmesi için fayda
sağlayabilmektedir. Ses kayıt cihazları da derslerde ve derslerde yararlı olabilir
çünkü zaman zaman not alma becerileri özel öğrenme güçlüğü yaşayan bireyler
için bir sorun oluşturabilmektedir. Aynı zamanda ekran okuyucular, bilgisayar
ekranındakileri yüksek sesle okuyan cihazlardır ve özel öğrenme güçlüğü
yaşayan bireyler için çok yararlı olabildiği görülmüştür. Konuşma tanıma
cihazları ve programları özellikle kullanışlıdır; bu cihazlara sahip özel öğrenme
güçlüğü yaşayan bireyler mikrofona konuşup ve sözlerinin ekranda belirdiğini
görebilmektedirler. (Lovett ve ark., 1994)
Tedavi bazında bakılınca özel öğrenme güçlüğü vakalarında, harflerin ve
bunlara karşılık gelen seslerin (yani fonolojik becerilerin) doğrudan ve
sistematik olarak öğretilmesi onlara yardımcı olmanın önemli bir yoludur.
Vaughn ve arkadaşları (2000), okuma akıcılığını veya okuma stratejilerini
geliştirmek için tasarlanan bilgisayar programların, okuma güçlüğü çeken
çocuklar için daha iyi okuma sağladığını bulmuşlardır. Vellutino ve Scanlon
(1987), özel öğrenme güçlüğünden muzdarip çocukların okuma becerilerini
geliştirmek için kelime tanıma ve kod çözme becerileri eğitimini içeren ayrıntılı
bir program kullandılar. Bir diğer çalışmada, Wise ve arkadaşları (1989) özel
öğrenme güçlüğü yaşayan çocuklara konuşma sentezleyicileriyle bağlantılı
bilgisayarlarda kitaplar okumalarını istemiştir ve daha sonra çocuklar,
oluşturulan program sayesinde kendileri için zor olan kelimeler hakkında geri
bildirim almışlardır. Bu sistemin bir sonucu olarak çocukların okumaya yönelik
tutumlarının geliştiği görülmüştür. Irausquin ve arkadaşları (2003), hız ve
otomatikleştirmeyi eğiten bilgisayarlı egzersizlerin özel öğrenme güçlüğü
yaşayan bireylerin okumasını geliştirmede yardımcı olduğunu gösterdi.
Akademik kısmın yanında araştırmalar, özel öğrenme güçlüğü yaşayan bireylerin
diğer yeteneklerini de keşfetmenin önemini vurgulamışlardır; pek çok özel
öğrenme güçlüğü yaşayan spor, sanat, müzik veya dansta yetenekli olabilmekte,
diğerleri ise üstün görsel-uzamsal becerilere sahiptir. Bu beceriler, çocukları
çeşitli meslek dallarına yönlendirmek veya hali hazırda olan bu becerileri
geliştirilmesi için doğru yönlendirmek açısından oldukça önemlidir. (Wolff ve
ark., 2002)
KAYNAKÇALAR
Lovett MW, Barron RW, Forbes JE, Cuksts B, Steinbach KA. Computer speech-
based training of literacy skills in neurologically impaired children: A controlled
evaluation. Brain Lang. 1994;47:117–54.
Vaughn S, Chard DJ, Bryant DP, et al. Fluency and comprehension interventions for
third-grade students. Remedial and Special Education. 2000;21:325–35.
Vellutino FR, Scanlon DM. Phonological coding, phonological awareness, and
reading ability: Evidence from a longitudinal and experimental study. Merril-Palmer
Quarterly. 1987;33:321–63.
Wise B, Olson R, Anstett M, et al. Implementing a long-term computerized remedial
reading program with synthetic speech feedback: Hardware, software, and real-world
issues. Behav Res Meth Instrum Comput. 1989;21:173–80
Irausquin R, Drent J, Verhoeven L. Benefits of computer-presented speed training for
poor readers. Ann of Dyslexia. 2003;55:246–65.
Wolff U, Lundberg I. The prevalence of dyslexia among art
students. Dyslexia. 2002;8:34–42.
