Disleksiyi bir okuma bozukluğu olarak düşünme eğiliminde olsak da, aynı zamanda bir çocuğun sosyal ve iletişim becerileri üzerinde de bir etkiye sahiptir. Kelimeleri hızlı bir şekilde öğrenmeyi engelleyebileceği için disleksi, bir çocuğun akranlarıyla tipik bir şekilde etkileşimde bulunmasını ve sosyal durumlarda uygun şekilde yanıt vermesini engelleyebilir. Öğrenme bozukluğu olan çocuklara eğitim verme konusunda uzmanlaşmış bir okulun yönetici müdürü Scott Bezsylko, “Kelime bulmada zorluk çeken disleksik bir kişi, ifade edici diliyle sorun yaşayabilir” diyor. Bunun, okuma ve yazma konusundaki zorluklara ek olarak, kendinizi çok iyi hissetmenize neden olmayan sosyal bir etkisi var. Disleksik olan çocuklar, en azından teşhis konulana kadar, okumayı öğrenememeleri ve tembel ya da aptal oldukları iması nedeniyle sık sık hüsrana uğrar ve utanırlar. Beszylko, “Disleksik çocuklarla yaptığımız işlerin çoğu, kendilerine inanmayı bıraktıkları için onların zeki ve yetenekli olduklarını yeniden keşfetmelerine yardımcı olmaktır (Rimkute ve ark, 2014). Çocuğunuzun disleksisi varsa, özellikle sınıf sırasında veya diğer öğrenciler varken, onun için zor olan şeyler – yüksek sesle okumak gibi – yapması istendiğinde hayal kırıklığına uğrayabilir veya utanabilir. Ancak sorunlar genellikle okulun ötesine geçebilir. Disleksinin günlük aktiviteler üzerindeki etkisi – masa oyunları oynamak, talimatları takip etmek ve hatta saatleri doğru okumak – çocukların kendilerini bilinçli ve kaçınmacı hissetmelerine neden olabilir. Çocuğunuzun öğrenme bozukluğunu anlamasına yardımcı olmak, ona hem akademik hem de duygusal olarak disleksisini yönetmesi için ihtiyaç duyduğu araçları sağlayabilir.
*Onunla disleksinin neden olabileceği zorluklar hakkında konuşun ve spesifik olun:
“İşaretleri okumakta veya tahtadan notları kopyalamakta neden zorlandığınızı biliyor
musunuz? Şu anda yaşadığın durumu gerçekçi ve çok olumsuza kaçmayacak şekilde
ifade edin ve üstünde çalışarak üstesinden gelebileceğini anlatın.
*Çabalarını kabul edin ve sonuçlar mükemmel olmasa bile sıkı çalışmasını övün: “Bu
okuma ödevinin ne kadar zor olduğunu anlıyorum. Üzerinde ne kadar çok çalıştığınla
gurur duydum. ”
*Belirli güçlü yönlerini belirlemesine yardımcı olun: “Ailemiz için yaptığınız çizimin
çok canlı renkleri ve detayları vardı. Sen harika bir sanatçısın. ”
*Negatif kendi kendine konuşmayla mücadele edin: Çocuğunuz “Ben sadece
aptalım ” gibi şeyler söylemeye başlarsa, onu görmezden gelmeyin. Bunun yerine, onu
onun kendine kötü davranmamasına ve şefkat göstermesine yardımcı olun (Hernandez,2000).
Rimkute, L., Torppa, M., Eklund, K. et al. The impact of adolescents’ dyslexia on
parents’ and their own educational expectations. Read Writ 27, 1231–1253 (2014).
https://doi.org/10.1007/s11145-013-9484-x
Hernandez, A.,The Behavioral and Emotional Impact of Dyslexia – Dyslexia Takes a
Toll on Your Child’s Self-Esteem and Self-Concept. (2000)
