Disleksi yaşayan çocuğun ebeveynine düşen görevler, diğer ebeveynlere nazaran daha fazla olabilmektedir. Bu durum dolayısıyla ebeveynler yorgun düşüp, zaman zaman bunalabilmektedirler. Böyle bir durumda çocuğun bunu hissetmesi, çocuğun kendisini suçlamasına yol açabilir. Kendini suçlama durumu ise çocuğun psikolojisini olumsuz etkileyecektir ve çocuğun psikolojisi, morali, motivasyonu bozuldukça semptomlarının derecesi artacaktır. Çocuğun semptomlarının derecesi arttıkça da aileye düşen görevler ve sorumluluklar artacaktır.
Dolayısı ile birbirini besleyen bu iki durumun oluşmaması için ebeveynlerin kendilerini keyifli ve dinç tutmaları oldukça önemlidir. Bunu sağlamak için ebeveynler kendi istek ve arzularını göz ardı etmemeli ve kendilerine zaman ayırmalıdırlar.