Yazı öğretiminin planlanmasında öğrencilerin genel gelişim düzeyleri esas alınmalıdır. Sınıflarda farklı sosyoekonomik ve kültürel düzeylere sahip, farklı çevrelerden gelen öğrencilerin olabileceği ve öğretim sürecinde bunların anlama, algı, duyuşsal, beceri ve kavrama yetilerinde farklılıkların görülebileceği düşünülmelidir. Nitekim; öğretim sürecinde, öğretmen ve öğrenci arasında etkileşim ve iletişim açısından beklenmedik durumlar ortaya çıkabilir. Bu durumda öğretmen; kendi deneyimlerine dayanarak, bilgi, beceri ve yaratıcılığını kullanmak durumundadır. Yazı öğretimi etkinliklerinin planlı, programlı, anlam ve amaca uygun, zevkli bir ortamda gerçekleşmesi öğretmenin alan bilgisi ile yakından ilgilidir.
Öğretmen, etkinlik sürecinde seçilecek harf veya sözcükleri öğrencinin yaşantısıyla ilişkili hale getirecek modeller halinde düşünmelidir. Kavratılacak harflerin örnekleri anatomik yapılarına uygun olmalı, öğrencinin; harfleri kavrama güçlüğü çekebileceği başka harflerle karıştırabileceği uzantı ve ekler üzerinde durmasında yarar vardır. Harf yapılarının belirli büyüklükte olması, gözü yormaması gerekmektedir. Ayrıca koşullar el verdiği ölçüde etkinliğin özüne uygun oyunlaştırma ve drama’dan yararlanarak öğrenmenin daha etkin ve kalıcı hale getirilmesinde anlamlı olabilir. Yazma öğretimine hangi tür harflerle (dik temel veya eğik) başlanması gerektiği araştırmacılar arasında tartışmalı bir konudur. Yazı öğretimine dik temel harflerle başlamanın mı, yoksa eğik harflerle başlamanın mı okuma üzerinde daha etkili olacağı konusundaki araştırmalar kesin sonuçlar ortaya koymaktan uzaktır. Dik temel harflerle yazılan yazıların daha okunaklı, eğik harflerle yazmanın da daha hızlı olduğunu bazı araştırmacılar ortaya koymuştur. 4-9. sınıflar düzeyinde 600 öğrenci üzerinde yapılan güncel bir araştırmaya göre okunabilirlik ve hız açısından, dik temel harfler veya eğik harflerle okuma yazmaya başlama arasında anlamlı bir farklılık bulunmamaktadır. Hatta her iki yazı türünü (dik ve eğik) birlikte kullananların daha hızlı, bazen de daha okunaklı yazdıkları ortaya konulmuştur (Akyol, 2000,s.146).