a) ÇEVRENİN DÜZENLENMESİ

• Çocuğun oturduğu yerdeki dikkati dağıtıcı uyaranların az olmasına önem verilmelidir.
• Çevrede yer alan materyaller çocuğa tanıtılmalıdır.
• Çocuk, gerektiğinde kendisine yardımcı olabilecek bir arkadaşının yanına oturtulmalıdır.

b) MATERYALLER

• Okuma ve yazma ödevlerinde çocuk için düzenlemeler yapılmalıdır. (Yazı boyutu büyük, satır araları fazla olacak şekilde ayarlanabilir.)
• Somut materyallerle, sözel anlatıma destek verilmelidir.

c) KURALLAR ve GÜNLÜK RUTİNLER

• Sınıfa girerken, sınıfta ve ders dışı vakitlerde nasıl davranması gerektiği net olarak kendisine ifade edilmelidir.
• Kurallar yazı ile somutlaştırılmalıdır.

d) ÖĞRETİM

• Öğretilecek konu net olmalı, çocukların aktif katılımını sağlayacak özellikte ve uygun anlatım ritminde olmalıdır.
• Yönergeler net olmalıdır.
• Çocukların dinleme becerisi kazanması için çalışılmalıdır.
• Çocuğa zamanı programlama, ev ödevi tutma vb. gibi becerileri geliştirmesi için stratejiler öğretilmelidir.
• Çocuğun nasıl öğrenmesi gerektiği ile ilgili bilişsel stratejilerde bulunulmalıdır.
• Çocuğun uygulamalara ve derse katılımı teşvik edilmelidir.
• Grup çalışmalarında yaşına uygun görevler verilmelidir.
• Okuma çalışmaları başlangıç itibariyle çocuğun ilgi duyduğu alanlarla ilgili olmalı ve 2-3 cümleyi geçmemelidir.

e) DEĞERLENDİRME

• Çocuğa sunulan bilgileri, çocuğun kendi cümleleri yeniden ifade etmesi,
• Eğitim öncesi ve sonrası çocuğun performans değerlendirmesinin yapılması, ilerlemenin görülmesi açısından gereklidir.
• Çocuğun daha önce edindiği bilgiyle ve sonradan öğrendiği yeni bilginin arasında ilişki kurulması
• Çocuğun emeği ve çabası ödüllendirilmelidir.
• Aile ile sık sık işbirliği yapılmalı, eğitim ve öğretim ve değerlendirme sürecinin parelel yöntemlerle gitmesine özen gösterilmelidir.

Baykoç, N., Şahin, S. & Akoğlu, G. (2015). Özel gereksinimli çocuklar ve özel eğitim. (S.268-269.) Ankara: Eğiten Kitap Yayıncılık